Drugi wariant zwalczania Varroa destructor tymolem połączonym z kwasem mrówkowym

Leczenie to stosuję po zakończeniu zakarmiania pszczół na zimę, czyli w drugiej połowie września. W praktyce, gdy wciąż mam drugi korpus nad rodnią, umieszczam w nim płytki nasączone samym kwasem mrówkowym. Po odparowaniu kwasu (ok. 5-7 dni) zdejmuję górne korpusy i usuwam kraty odgrodowe. Na wierzchu korpusów pozostawionych na zimowlę kładę dwie połówki płytek kanalikowych nasączonych roztworem tymolu w alkoholu oraz kwasem mrówkowym.

Przygotowanie mieszaniny i płytek
Aby prawidłowo zastosować tę metodę, postępuję następująco:

1. Rozpuszczam czysty sproszkowany tymol w 97-99% alkoholu etylowym w proporcji wagowej 1:1.

2. Nasączam płytki ceramiczne (kanalikowe) poprzez zanurzenie ich w tym roztworze na ok. 24 godziny.

3. Wyciągam nasączone płytki na zewnątrz i pozostawiam do odparowania alkoholu przez około 24 godziny.

4. Po odparowaniu alkoholu wkładam płytki z tymolem do szczelnego naczynia i zalewam 85% kwasem mrówkowym, pozostawiając je do całkowitego nasączenia na minimum 5-6 godzin.

5. Tak przygotowane płytki (lub ich połówki) przed włożeniem do ula przekładam do innego, pustego naczynia i przenoszę na pasieczysko, aby zastosować je praktycznie. W ulu wielkopolskim 10-ramkowym stosuję dwie połówki płytek kanalikowych.

6. Płytki umieszczam prostopadle na ramkach ula, przykrywam dziurkowaną folią i pozostawiam do odparowania kwasu mrówkowego wraz z sublimacją tymolu. Sublimacja jest procesem długotrwałym – trwa około 1-1,5 miesiąca, dlatego płytki mogą pozostać nawet do wiosny, jeśli nie będą przeszkadzać przy ociepleniu ula na zimę.

Skuteczność metody
Dzięki efektowi synergii metoda ta jest bardzo skuteczna w pozbyciu się Varroa destructor przed zimowlą pszczół.

Z pszczelarskim pozdrowieniem,
Zdzisław Skibiak